“Ιατροί και φαρμακοποιοί θα πρέπει να σταθούμε με ειλικρίνεια απέναντι στα εξής γεγονότα:
- Η διάκριση ενός φαρμάκου σε πρωτότυπο και γενόσημο δεν είναι κλινική διάκριση, είναι καθαρά εμπορική-επιχειρηματική. Συνεπώς μιλώντας επιστημονικά δεν αφορά ούτε τον γιατρό ούτε τον φαρμακοποιό το εάν ένα φάρμακο εμπορικά χαρακτηρίζεται ως γενόσημο ή ως πρωτότυπο. Αυτό αφορά μόνο τα οικονομικά του Συστήματος Υγείας.
Με την προϋπόθεση ότι τα γενόσημα φάρμακα είναι όντως ισάξια με τα πρωτότυπά τους, κάτι που αποτελεί ευθύνη της Πολιτείας να το ελέγχει και να το περιφρουρεί και διαθέτει τα μέσα να το κάνει.
- Η Ελλάδα είναι μία χώρα που έχει 26 εργοστάσια παραγωγής φαρμάκων τα οποία σχεδόν όλα παράγουν γενόσημα φάρμακα. Αυτό πρέπει να μας ενδιαφέρει ως Έλληνες πολίτες και Έλληνες φορολογουμένους διότι η χρήση ελληνικά παραγόμενων γενοσήμων δίνει παραγωγική υπεραξία στη χώρα μας.
Γι’ αυτό και θεωρώ ότι πέρα των ελάχιστων περιπτώσεων φαρμάκων στενού θεραπευτικού εύρους που έχουν δοθεί από την Πολιτεία εξαιτίας των οποίων μπορεί ένας γιατρός να κλειδώσει εμπορική – διαφημιστική ρεκλάμα σε μία συνταγή φαρμάκου, όλες οι άλλες συνταγές θα πρέπει να έχουν αποκλειστικά και μόνο χρήση της δραστικής ουσίας του φαρμάκου, δηλ. του διεθνούς ονόματος του φαρμάκου χωρίς καμία αναφορά σε εμπορικά σκευάσματα.“
Δαγρές Γιάννης
Δείτε την συνέντευξη: https://bit.ly/2tuTkmu