Ο Ταμίας του ΦΣΑ Γιάννης Δαγρές, ενημερώνει τα προβλήματα που οδηγούν στο φαινόμενο της έλλειψης αρκετών σκευασμάτων φαρμάκων από την Ελληνική αγορά:
«Οι ελλείψεις δεν είναι τωρινό φαινόμενο. Άρχισαν να εμφανίζονται σοβαρά στη ζωή μας από το 2012 και εμφανίζουν διακυμάνσεις, δηλαδή έχουν εξάρσεις και υφέσεις. Τους τελευταίους μήνες έχουμε μια έξαρση στις ελλείψεις, σε πολλές κατηγορίες φαρμάκων, πολλών παθήσεων και μιλάμε για 100άδες σκευάσματα. Λαμβάνονται κατά καιρούς κάποια μέτρα για να μετριαστεί το φαινόμενο, μετριάζεται το φαινόμενο για λίγο και στη συνέχεια επανέρχεται.»
«Υπάρχουν πολλές αιτίες για τις ελλείψεις. Το πρόβλημα είναι πολυπαραγοντικό. Δεν είναι μόνο μια η αιτία που προκαλεί ελλείψεις στα φάρμακα. Μια αιτία είναι τα προβλήματα στην παραγωγή. Το κακό είναι ότι η Δύση έχει εκχωρήσει όλη την παραγωγή της στην Ανατολή, συσκευασία και πρώτη ύλη, με συνέπεια όταν υπάρχουν προβλήματα γεωπολιτικά με την Ανατολή αυτό να επηρεάζει την επάρκεια και τη διακίνηση πολλών αγαθών, συμπεριλαμβανομένων και των φαρμάκων, στο οποίο φάρμακο «πονάει» πάρα πολύ. Δεύτερη αιτία είναι διάφορες φυσικές αιτίες για τις οποίες δε μπορείς να κάνεις κάτι, όπως π.χ. όταν προκύψει μια πανδημία σε μια ζωντανή ύλη που χρησιμοποιείται για να παραχθούν φάρμακα, όπου εκεί δε μπορείς να κάνεις κάτι, όπως είχε συμβεί με τις ηπαρίνες όπου μια γρίπη των χοίρων, από τους ιστούς των οποίων παίρνουμε μια πρώτη ύλη για να φτιάξουμε αυτά τα φάρμακα.»
«Υπάρχουν και άλλες αιτίες όπως οι παράλληλες εξαγωγές. Παράλληλη εξαγωγή είναι όταν ένα φάρμακο έρχεται από το εξωτερικό, αλλά αντί να δοθεί σε έναν Έλληνα ασθενή να ξαναφύγει κατευθείαν στο εξωτερικό, επειδή εκεί έχει μεγαλύτερη τιμή και αυτός που το πουλάει έξω κερδίζει τη διαφορά της τιμής, κάτι που διογκώνει το πρόβλημα. Για παράδειγμα μια φαρμακοβιομηχανία θέλει να στείλει 100 κομμάτια ενός σκευάσματος στη Γερμανία και 10 στην Ελλάδα. Αυτά πως φτάνουνε στον ασθενή; Από τη φαρμακοβιομηχανία εισάγονται από τα τελωνεία στην Ελλάδα, από τις αποθήκες των εταιρειών εδώ πηγαίνουν στις φαρμακαποθήκες και από εκεί στα φαρμακεία, για να φτάσουν στον ασθενή. Κάποιες φαρμακαποθήκες κάποια κομμάτια που παίρνουν αντί να τα δίνουν στους ασθενείς, δηλαδή στα φαρμακεία, τα επανεξάγουν. Είναι νόμιμη διαδικασία, με το στενό γράμμα του νόμου, πλην όμως αυτή η διαδικασία είναι απαράδεκτη αν προκαλεί πρόβλημα στην πρόσβαση του ασθενή στο απαραίτητο φάρμακο.»
«Οι εξαγωγές φαρμάκων προφανώς και μπορούν να απαγορευτούν. Ένα κυρίαρχο κράτος μπορεί να πάρει οποιοδήποτε μέτρο πιστεύει ή κρίνει ότι για λόγους εθνικής ασφάλειας ή ανώτερου δημοσίου υγείας και δεν είναι υποχρεωμένο να δώσει λογαριασμό σε κανένα. Το αν θα φτάσουμε να επιβάλουμε απαγόρευση εξαγωγών σε κάποια σκευάσματα για 3, 6 μήνες ή ένα χρόνο, είναι θέμα του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων. Ενδεχομένως αυτό να μετριάσει το φαινόμενο των ελλείψεων σε κάποια φάρμακα, σε κάποια άλλα φάρμακα δε θα είχε απολύτως καμία επίδραση και εκεί θα χρειαζόταν να ληφθούν άλλα μέτρα τα οποία όμως αντιμετωπίζουν το σύμπτωμα και όχι την αιτία του προβλήματος.»
Μπορείτε να δείτε τη συνέντευξη παρακάτω: